بعضیها خوشحال و بعضیها هم ناراحت؛ بعضی در فکر تمام شدن مهمانیاند و بعضی دیگر چشم دوخته به عید آمده.
سال قبل را میدانستم که از افراد گروه اول بودم، از دو پستی که یکسال پیش در همین حوالی نگاشتم میگویم و البته آن حال خوشی که در آن مهمانی مبارک سال قبل چشیدم را هیچگاه فراموش نمیکنم. آن دو پست یکی
شام غریبان اذان بود و دیگری
خداحافظ ای عزیزتر از جانم .
امّا امسال . نمیدانم در کدام دسته میگنجم! حال تشویشناکی دارم و پریشان.
پینوشت:
۱. رفیق عزیز که استاد ارجمندم میباشد؛ میگفت : گاهی پریشانی ها مهمان های ناخوانده ای هستند که باید قدومشان را گرامی داشت.
۲. عیدتون خیلی خیلی مبارک!!
۳. دوری از وبلاگ چقدر سخت بود؛ هرچند کی کارکی میکردیم!
درباره این سایت